29 Eylül 2014 Pazartesi

ALLAH KERİM..



ALLAH KERİM...

Hepimiz bencil olduk..belki hep öyleydik, belki de kendimiz bile yeni keşfediyoruz bu yönümüzü.. Ben merkezli yaşayan, ‘ben’ mutlu olayım önce , sonrası Allah Kerim. Müslümanlığımıza da laf ettirmeyiz bu arada Allah Kerim dedim ya bende, demek ki müslümanım, arapça kökenli bir kelimeye  bir de Allah kelimesini ekledim, imandan uçuyorum..
Kerim..Kerem’den türemiş, kök harflerinden de (k-r-m) ikram.. daha genişletirsek şerefli, izzetli, paylaşabilen, cömert.. Daha sayfalarca yazarak anlamı ifade edilebilenderin bir kelime.
Hepimiz öyle cömertiz ki, paramızı , malımızı, sevgimizi, şefkatimizi umarsızca harcayabiliriz , hatta soframızdaki yemeği, demlikteki çayı , neler neler..Görüyorum ki bunlar sadece dilde, sadece iyi günlerde, sadece canımız istediği zaman ve birde sosyal paylaşımlarda.
Herkes dost canlısı, herkes en delikanlı, herkes en dürüst….
Bir Suriyeli beyefendi ve ailesiyle tanışmıştım.Kendisi mühendis, 5 çocuk babası. Aynı Türkiye’de yaşayan iyi bir işi olan bir mühendis gibi yaşayıp giderken, her akşam evine eli- kolu dolu giderken, lüks aracıyla hafta sonu çocuklarıyla gezmelere giderken birden hayatı değişen , değişen, değişen.. hayatı allak bullak olan birbuçuk milyon sığınmacı Suriyeli’den sadece biri ve ailesi.Patlayan bombalar evini , iş yerini , akrabalarını alıp götürmüş hayatından, şimdi inşaatlarda amele..
Yüzde 99’ unun ‘Elhamdülillah müslümanım’ dediği topraklara sığınan, sonra yine o insanların bir kısmının nerden geldi bunlar , bize ne deyip umursamadığı insanlar.
Biz gök gürlediğinde yorganı çekip besmele çekenler, üzerine bombalar yağan insanları nasıl anlayalım, empati  kurmayı da istemiyorsak..
Bayram geliyor, evler temizleniyor, tatlılar yapılıyor, bayramlıklarla çocuklarımız sevindiriliyor..Bayram geliyor, yüreklerde de temizlik zamanı. Bayramlar paylaşmak için, bayramlar çocuklar sevinsin diye.. Rengi, ırkı,dili,milliyeti mühim değil tüm çocuklar sevinsin diye.
Devletimiz asırlardır sürdürdüğü geleneğini bozmadı , ‘Kerem’ sahibi olduğunu gösterdi. İspanyol Yahudilere kucak açtığı gibi, Balkanlardan gelen kardeşlerimize kucak açtığı gibi.. Ama her şeyi Devlete yıkmak ne kadar rahatlatacak vicdanlarımızı? Bireysel olarak ta elimizi taşın altına koymalı, çorbanın tuzu olmasak ta tuz zerresi olmalıyız diye düşünüyorum..
Bu bayramda hayırlarımızı yaparken, bu hayatları darmadağın olmuş kardeşlerimizi de listelerimize ekleyelim diyorum.. çocuklarımıza bayramlık alırken bir tane de sığınmacı çocuklardan birini giydirelim..
Sonrası ALLAH KERİM..

                                                                        MENEKŞE UTLU


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...