ALLAH KERİM...
Hepimiz
bencil olduk..belki hep öyleydik, belki de kendimiz bile yeni keşfediyoruz bu
yönümüzü.. Ben merkezli yaşayan, ‘ben’ mutlu olayım önce , sonrası Allah Kerim.
Müslümanlığımıza da laf ettirmeyiz bu arada Allah Kerim dedim ya bende, demek
ki müslümanım, arapça kökenli bir kelimeye bir de Allah kelimesini ekledim, imandan
uçuyorum..
Kerim..Kerem’den
türemiş, kök harflerinden de (k-r-m) ikram.. daha genişletirsek şerefli,
izzetli, paylaşabilen, cömert.. Daha sayfalarca yazarak anlamı ifade
edilebilenderin bir kelime.
Hepimiz
öyle cömertiz ki, paramızı , malımızı, sevgimizi, şefkatimizi umarsızca
harcayabiliriz , hatta soframızdaki yemeği, demlikteki çayı , neler
neler..Görüyorum ki bunlar sadece dilde, sadece iyi günlerde, sadece canımız
istediği zaman ve birde sosyal paylaşımlarda.
Herkes
dost canlısı, herkes en delikanlı, herkes en dürüst….
Bir
Suriyeli beyefendi ve ailesiyle tanışmıştım.Kendisi mühendis, 5 çocuk babası.
Aynı Türkiye’de yaşayan iyi bir işi olan bir mühendis gibi yaşayıp giderken,
her akşam evine eli- kolu dolu giderken, lüks aracıyla hafta sonu çocuklarıyla
gezmelere giderken birden hayatı değişen , değişen, değişen.. hayatı allak
bullak olan birbuçuk milyon sığınmacı Suriyeli’den sadece biri ve ailesi.Patlayan
bombalar evini , iş yerini , akrabalarını alıp götürmüş hayatından, şimdi
inşaatlarda amele..
Yüzde
99’ unun ‘Elhamdülillah müslümanım’ dediği topraklara sığınan, sonra yine o
insanların bir kısmının nerden geldi bunlar , bize ne deyip umursamadığı
insanlar.
Biz
gök gürlediğinde yorganı çekip besmele çekenler, üzerine bombalar yağan
insanları nasıl anlayalım, empati kurmayı da istemiyorsak..
Bayram
geliyor, evler temizleniyor, tatlılar yapılıyor, bayramlıklarla çocuklarımız
sevindiriliyor..Bayram geliyor, yüreklerde de temizlik zamanı. Bayramlar
paylaşmak için, bayramlar çocuklar sevinsin diye.. Rengi, ırkı,dili,milliyeti
mühim değil tüm çocuklar sevinsin diye.
Devletimiz
asırlardır sürdürdüğü geleneğini bozmadı , ‘Kerem’ sahibi olduğunu gösterdi. İspanyol
Yahudilere kucak açtığı gibi, Balkanlardan gelen kardeşlerimize kucak açtığı
gibi.. Ama her şeyi Devlete yıkmak ne kadar rahatlatacak vicdanlarımızı? Bireysel
olarak ta elimizi taşın altına koymalı, çorbanın tuzu olmasak ta tuz zerresi
olmalıyız diye düşünüyorum..
Bu
bayramda hayırlarımızı yaparken, bu hayatları darmadağın olmuş kardeşlerimizi
de listelerimize ekleyelim diyorum.. çocuklarımıza bayramlık alırken bir tane
de sığınmacı çocuklardan birini giydirelim..
Sonrası ALLAH KERİM..
MENEKŞE UTLU