2 Ekim 2017 Pazartesi

Dair..

 Dair..
Dağın gölge de kalan yanıyım ben azıcık serin bir tutam sert..Rüzgar çarpa  çarpa kayalıklar oturttu gözbebeklerime soğuk bakmalarım ondan.Bir türkü söyledim sesim çıkmadan, avazım içime, duyan anlamadı gören güldü geçti ...Uzakta bir yerde bir kuru yapragin altında buldu biri , aldı açtı göğsünün düğmesini ,yerleştirdi sol yanına..hatta söylenmemiş nağmeler buldu tamamladı.Dağın gölge yanıyım güneşe hasret ..arada bir ,yeşil bir dal çıkmaya yüz bulsa darlayıp onu sürdüm buralardan ..yeşile hasret..belki sert değilim gönlümden yüz buldu sürgün verdi sağıma soluma yinede git dedim..gel diyemedigim için.Gülümsedim gayri ihtiyari , sanki güneş ..evet güneş..ya dünya tersine dönmeye başladı yada musallat olan bulut terketti beni . Bir bahar sevinci taze ot kokusunda, bir gelinciğin boyun eğişi koynumda .Kuru yapragin arasındaki türkümün can buluşu bir bedenin sol yanında ve can verisi sol yanıma. Söylenmemiş şiirler yazasım var dinlenmemiş türküler söyleyesim. Alınmamış solunmamiş bir nefesi içime hapsedesim .Hapsolasım var bir göz bebeğine .Kaybolasım bir alemin hiçler düzeninde..neredeyim nerede kim...  01.10.17   01.06
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...